W dolinie cierpienia. O depresji młodzieży (E-book)

Wśród objawów depresji dzieci i nastolatków można wyróżnić:

1. Obniżenie nastroju.
2. Nastrój depresyjno-dysforyczny i drażliwość.
3. Anhedonia.
4. Obniżenie napędu psychoruchowego.
5. Negatywny sposób myślenia (np. ruminacje).
6. Poczucie beznadziejności i spadek zaufania lub szacunku do siebie.
7. Nadmierne poczucie winy.
8. Nawracające myśli o śmierci lub samobójstwie.
9. Wahania wagi i apetytu.
10. Pobudzenie lub spowolnienie.
11. Zaburzenia snu i czuwania.
12. Zachowania autoagresywne i agresywne.

1. Daj osobie cierpiącej do zrozumienia, że jesteś przy niej. Rozmawianie o chorobie może być trudne, temat ten może być drażliwy.
2. Przyznaj, że depresja jest prawdziwa. Depresja jest przewlekłą chorobą, która różni się od codziennego smutku. Potwierdź, że dana osoba doświadcza uczuć, które są realne, zamiast próbować je minimalizować.
3. Więcej słuchaj, niż mów. Osoby cierpiące na depresję często nie oczekują porad ani nawet troski. Czasami chcą po prostu emocjonalnego wsparcia.
4. Używaj sygnałów niewerbalnych, aby pokazać, że słuchasz. Kiwaj głową i nawiązuj kontakt wzrokowy.
5. Pomocne może być powtórzenie relacji mówiącego, aby wyjaśnić, że ją zrozumiałeś. Przykładowo: „Słyszałem, że ostatnio cały czas czujesz się bardzo zmęczony, co jest dla Ciebie bardzo frustrujące”.
6. Uważaj, aby nie sprawiać wrażenia, że się litujesz. Staraj się okazywać empatię, a nie współczucie.
7. Zadawaj właściwe pytania. Często może być pomocne po prostu wyrzucenie z siebie emocji pod postacią słów. Jeśli dana osoba ma trudności z wyrażeniem siebie lub nie jest pewna, od czego zacząć, zadaj jej kilka pytań, które ją poprowadzą: „Jak długo się tak czujesz? Kiedy zacząłeś doświadczać tych uczuć? Czy wydarzyło się coś, co je wywołało? Czy korzystasz z pomocy?”.
8. Daj chorej osobie znać, że będziesz przy niej, gdy będzie tego potrzebować.
9. Zapewnij choremu wsparcie emocjonalne. Nie neguj tego, przez co ktoś przechodzi.

1. Nie bagatelizuj choroby bliskiej osoby. Unikaj oceniania i porównywania. Nie krytykuj za niewłaściwe zachowanie i brak chęci do życia.
2. Nie umniejszaj i nie neguj emocji osoby chorującej na depresję. Wystrzegaj się moralizatorskiego tonu i kąśliwych uwag.
3. Unikaj pocieszania i afirmujących komentarzy, takich jak „wszystko będzie dobrze”, „myśl pozytywnie” lub „uśmiechnij się”.
4. Nie mów, że wiesz, co czuje osoba chorująca. Każdy z nas jest inny i przeżywa wszystko na swój własny sposób.
5. Nie uszczęśliwiaj chorego na siłę.
6. Nie wyręczaj chorego w wykonywaniu codziennych prac czy obowiązków.
7. Nie podważaj autorytetu lekarza.
8. Nie udzielaj rad.
9. Powinieneś także unikać sugerowania zmiany mentalności.