Wdzięczność w klasie - Psychologia Dziecka

Uczenie dzieci praktykowania wdzięczności może być czasami zadaniem trudnym. Szybko jednak da się zauważyć długoterminowy zwrot tej inwestycji w postaci chociażby lepszego samopoczucia u dzieci czy zmniejszenia liczby wewnątrzklasowych konfliktów. Wdzięczność jest darem, który należy ofiarować dzieciom, dając im możliwość wywoływania pozytywnych emocji w ich własnym życiu. Praktyka wdzięczności – czy to w domu, czy w szkole – nie tylko uczy dzieci umiejętności wywoływania pozytywnych emocji na całe życie, lecz także buduje głębsze więzi w rodzinie, klasie czy społeczności.

Nauczanie dzieci o wdzięczności jest ważnym zadaniem. Zacznij od pytania, co dzieci wiedzą na ten temat. Kluczową częścią pracy jest pomaganie dzieciom w zrozumieniu, że wdzięczność to coś więcej niż tylko mówienie „dziękuję”. Emocje są pojęciami abstrakcyjnymi i subiektywnymi, przez co rozmowa o nich może być trudna. Wyjaśnienie dziecku, szczególnie małemu, że wdzięczność polega na skupieniu się na tym, co jest dobre w naszym życiu, a bycie wdzięcznym za wszystkie rzeczy, które już mamy, powinno być codzienną praktyką, może być zadaniem karkołomnym. Pokazanie dziecku wdzięczności w praktyce jest najpotężniejszym sposobem na wzmocnienie definicji. Poświęć czas na zademonstrowanie, co to znaczy zatrzymać się i docenić rzeczy, które uznajemy za oczywiste. Pokaż, jak to jest być w pełni świadomym rzeczy, za które jesteśmy wdzięczni. Pomóż dzieciom wyobrazić sobie, jak by to było żyć bez Wi-Fi, komputera czy smartfona.

Potrzebujesz pomysłów na to, jak wprowadzić wdzięczność do klasy? Oto kilka łatwych do wykonania zadań, z których wiele można dostosować do każdego poziomu nauczania, pracy indywidualnej czy grupowej. Można je też wykonać w domowym zaciszu.

Dzienniki wdzięczności

Niech każdy uczeń stworzy swój dziennik wdzięczności lub ozdobi okładkę gotowego. Niech raz w tygodniu uczniowie napiszą trzy rzeczy, za które są wdzięczni, z wyjaśnieniem dlaczego. Dobrym sposobem na rozpoczęcie pracy z dziennikiem wdzięczności są wcześniej zaplanowane podpowiedzi dla uczniów.

Oto kilka przykładów:

  • „Jestem wdzięczny za mamę i tatę, kiedy…”
  • „Jestem wdzięczny, że mogę się uczyć…”
  • „Jestem wdzięczny, że mogę jeść…”
  • „Jestem wdzięczny za moje ulubione…”

Klasowa księga wdzięczności

Stwórz księgę wdzięczności, którą co tydzień będziesz wysyłać do domu z innym dzieckiem. Poproś rodzinę każdego ucznia o dodanie strony ze zdjęciami i opisami tego, za co są wdzięczni. Na koniec roku pamiętaj, aby uczcić ukończoną klasową księgę wdzięczności!

Drzewo wdzięczności

Na dużej kartce papieru narysuj drzewo. Drzewo może być też wyklejone z papieru czy plasteliny przez dzieci. Poproś dzieci, by raz w tygodniu przyklejały do drzewa liście wycięte z kolorowego papieru, na których zapiszą, za co są wdzięczne. Takie drzewo można powiesić w klasie lub na szkolnym korytarzu i zachęcić do uzupełniania liści wdzięczności wszystkie dzieci i pracowników.

Zdjęcia wdzięczności

Niech każdy uczeń napisze na dużej kartce papieru, za co jest wdzięczny, a następnie zrób zdjęcie dziecka trzymającego kartkę w górze. Opraw zdjęcie w ramkę i wyślij je do domu dziecka jako prezent świąteczny.

Kolaż wdzięczności lub tablica ogłoszeń

Poproś dzieci, aby wycięły zdjęcia rzeczy, za które są wdzięczne, a następnie wykorzystały je do stworzenia własnego kolażu lub do ozdobienia klasowej tablicy ogłoszeń.

Papierowy łańcuch wdzięczności

Poproś dzieci, aby napisały na paskach papieru, za co są wdzięczne, i wykorzystały je do zrobienia łańcucha wdzięczności, który można powiesić w klasie.

Możesz zajrzeć również do naszego sklepiku:
https://psychologiadziecka.org/sklep

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *