Byśmy potrafili dać wsparcie i odpowiedź tym, których blizny i krew mówią więcej niż słowa.
Książka Blizny, które mówią więcej niż słowa. Samouszkodzenia nastolatków kierowana do rodziców, nauczycieli i terapeutów, porusza temat samouszkodzeń wśród nastolatków. Jest to pierwsze tak kompleksowe kompendium wiedzy, które oprócz części teoretycznej, prezentuje temat z perspektywy nastolatków. Autorka przedstawia – w formie wywiadów – historie dziewczyn i kobiet, które mają za sobą epizody autodestrukcji bądź są w trakcie leczenia oraz są gotowe mówić o swoich doświadczeniach otwarcie.
W środku znajdziesz:
A) Teorię: definicję, podział, przyczyny, ale też funkcje samouszkodzeń, cykl samookaleczania się, rolę emocji w samouszkodzeniach…
B) Wywiady z osobami, które przeszły w życiu przez etap samookaleczania się.
C) Konkretne podpowiedzi dla rodziców i nauczycieli: co robić, jak działać w przypadku samouszkodzeń.
Od autorki:
Temat okazał się dla mnie bardzo emocjonalny, rozmowy i wejście w świat osób samookaleczających się mocno zmienił moje postrzeganie tych zaburzeń. Mam nadzieję, że udało mi się napisać książkę, która nie jest zbiorem suchych faktów o samookaleczeniach – jak , dlaczego i po co – ale daje też podpowiedzi rodzicom i nauczycielom: jak działać, co robić. I może przede wszystkim wstrząsnąć czytelnikiem, otworzyć oczy. Na tym mi najbardziej zależało. – Daria Jęczmińska (psycholog, terapeuta TSR)
Uwaga! Ta pozycja to rozszerzone (ponad dwukrotnie) wydanie e-booka „Samouszkodzenia nastolatków”. Jeśli kupiłaś(-eś) wcześniej e-booka, napisz do nas. Otrzymasz specjalną zniżkę na książkę.
Książka w oprawie miękkiej – format: 135×205 mm | liczba stron: 208 | ISBN: 978-83-67092-37-1
Książka w oprawie twardej – format: 135×205 mm | liczba stron: 208 | ISBN: 978-83-67092-38-8
Ebook – formaty: pdf, epub, mobi | ISBN: 978-83-67092-42-5
Krótkie informacje na temat samookaleczania się nastolatków
Jeśli podejrzewasz, że nastolatek może sobie zrobić krzywdę, najważniejsze jest zapewnienie mu bezpieczeństwa i pomocy. Oto kilka wskazówek, jak możesz zareagować na samookaleczanie się nastolatków:
- Nie ignoruj oznak samookaleczenia: Jeśli zauważysz u swojego dziecka rany na ciele, szukaj informacji na temat samookaleczania się i nie ignoruj sygnałów, które może Ci dawać.
- Bądź uważny na sygnały alarmowe: Należy być czujnym na sygnały alarmowe, takie jak izolowanie się, chęć ukrywania ciała, zmiany nastroju, a także na niepokojące wypowiedzi na temat śmierci i samobójstwa.
- Zachowaj spokój: W momencie, kiedy nastolatek otwarcie przyznaje się do samookaleczania, zachowaj spokój i okazuj zrozumienie. Warto przypomnieć mu, że nie jest sam i że istnieją metody leczenia tego problemu. Nastolatkowie, którzy samookaleczają się, często borykają się z trudnymi emocjami, takimi jak depresja, lęk czy gniew. Ważne jest, aby podejść do nich z empatią i spokojem, a nie z oburzeniem czy rozczarowaniem.
- Zadaj pytania: Zadawaj pytania, aby zrozumieć, co powoduje, że nastolatek samookalecza się. Czy może odczuwa ból emocjonalny lub psychiczny? Czy odczuwa presję społeczną? Czy jest ofiarą przemocy? Zrozumienie przyczyn samookaleczania się może pomóc w znalezieniu rozwiązania.
- Zaproponuj wsparcie: Nastolatkowie, którzy samookaleczają się, mogą potrzebować wsparcia psychologicznego. Zaproponuj pomoc, np. przez udanie się do psychologa lub psychiatry, który pomoże im poradzić sobie z trudnymi emocjami.
- Okaż troskę: Ważne jest, aby pokazać nastolatkowi, że się o niego troszczysz. Mów mu, że jest ważny i że ci zależy na jego zdrowiu i dobrej kondycji psychicznej. Bądź otwarty i zrozumiały: Daj nastolatkowi do zrozumienia, że jesteś gotów słuchać i pomagać, nie osądzając go.
- 6. Zwróć się o pomoc: Jeśli obawiasz się o zdrowie lub bezpieczeństwo nastolatka, skontaktuj się z specjalistą lub organizacją, która może pomóc. Np. poradnia psychologiczna, specjalistyczne centra pomocy dla młodzieży.
Samookaleczanie się jest poważnym problemem, którego nie można lekceważyć. Ważne jest, aby zareagować na ten problem z empatią i zrozumieniem, a następnie pomóc nastolatkowi znaleźć sposoby radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Przyczyny samookaleczania się nastolatków są różnorodne, często jest to splot wielu czynników. Oto kilka powszechnych przyczyn samookaleczania się wśród nastolatków:
- Trudne emocje: Nastolatkowie często borykają się z intensywnymi emocjami, takimi jak lęk, smutek, gniew czy poczucie osamotnienia. Samookaleczanie się może być sposobem na opanowanie tych emocji.
- Zaburzenia emocjonalne lub psychiczne: Nastolatkowie z zaburzeniami emocjonalnymi lub psychicznymi, takimi jak depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne czy zaburzenia lękowe, często podejmują samookaleczające zachowania, aby złagodzić swoje symptomy.
- Niska samoocena: Nastolatkowie z niską samooceną i negatywnym myśleniem o sobie często podejmują samookaleczające zachowania, aby uzyskać chwilową ulgę lub zwrócić na siebie uwagę.
- Stres i presja: Nastolatkowie często doświadczają stresu i presji z powodu wymagań szkolnych, społecznych czy rodzinnych. Samookaleczanie się może być sposobem na złagodzenie tych odczuć.
- Przemoc: Nastolatkowie, którzy doświadczają przemocy w domu lub szkole, mogą podejmować samookaleczające zachowania jako sposób na opanowanie trudnych emocji.
- Trauma: Nastolatkowie, którzy doświadczyli traumatycznych zdarzeń, takich jak przemoc, nadużycia czy utrata bliskiej osoby, mogą podejmować samookaleczające zachowania jako sposób na radzenie sobie z bólem emocjonalnym.
- Próby przyciągnięcia uwagi: Nastolatkowie mogą czasami podejmować samookaleczające zachowania, aby przyciągnąć uwagę innych osób lub zyskać akceptację.
Warto zaznaczyć, że przyczyny samookaleczania się są bardzo indywidualne i mogą się różnić w zależności od konkretnego przypadku.
Rozmowa z nastolatkiem, który się samookalecza, będzie na pewno trudna, ale jest niezwykle ważna. Oto kilka wskazówek, jak rozmawiać z nastolatkiem, który się samookalecza:
- Bądź empatyczny i uważny: Podejdź do rozmowy z empatią i uważnością. Nie wyrażaj osądu ani nie krytykuj nastolatka. Zamiast tego, pokaż zainteresowanie jego stanem emocjonalnym i zrozumieniem dla jego doświadczeń.
- Przygotuj się do rozmowy: Przygotuj się do rozmowy, aby poczuć się bardziej pewnie i skoncentrować się na potrzebach nastolatka. Przygotuj listę pytań, które pomogą Ci zrozumieć przyczyny samookaleczania się i zacznij od pytań otwartych.
- Słuchaj uważnie: Słuchaj uważnie i daj nastolatkowi czas na wyrażenie swoich uczuć. Zachęcaj go do mówienia o swoich doświadczeniach i uczuciach, a następnie zadać więcej pytań, aby lepiej zrozumieć jego perspektywę.
- Daj dziecku poczucie bezpieczeństwa: Daj nastolatkowi poczucie bezpieczeństwa i optymistyczną wizję przyszłości. Zapewnij go, że nie jest sam i że możesz mu pomóc. Upewnij się, że wie, że go kochasz i że zawsze będzie miał wsparcie w Tobie.
- Omów alternatywy: Porozmawiaj z nastolatkiem o alternatywnych sposobach radzenia sobie ze stresem i trudnymi emocjami. Porozmawiaj o zdrowych sposobach na relaks, takich jak yoga, medytacja, praktyki oddechowe, zajęcia sportowe lub hobby.
- Zaproponuj pomoc: Zaproponuj pomoc w znalezieniu profesjonalnej pomocy. Poradnia psychologiczna, psychoterapeuta czy organizacje pomagające w radzeniu sobie z samookaleczaniem mogą pomóc nastolatkowi w radzeniu sobie z trudnymi emocjami.
- Ustal granice: Ustal z nastolatkiem granice i zasady dotyczące samookaleczania się. Upewnij się, że wie, co jest dozwolone, a co nie, i że istnieją konsekwencje dla łamania ustalonych zasad.
Pamiętaj, że rozmowa z nastolatkiem, który się samookalecza, może być trudna i wymaga czasu, ale ważne jest, aby pokazać mu swoje wsparcie i empatię, a także pomóc mu w znalezieniu sposobów niedestrukcyjnego radzenia sobie z emocjami.
Depresja u nastolatków jest jednym z najczęstszych problemów zdrowia psychicznego wśród młodzieży, a samookaleczanie się jest częstym objawem depresji. Oto kilka informacji na temat związku między depresją a samookaleczaniem się:
- Depresja może prowadzić do samookaleczania się: Nastolatkowie z depresją często doświadczają silnych uczuć beznadziei, smutku i lęku. Samookaleczanie się może być sposobem na złagodzenie tych uczuć i odczuć ulgi.
- Samookaleczanie się może prowadzić do depresji: Samookaleczanie się może prowadzić do zmniejszenia samooceny, poczucia winy, zwiększenia lęku i innych problemów emocjonalnych. Te problemy emocjonalne mogą prowadzić do rozwoju depresji.
- Samookaleczanie się i depresja mogą wzajemnie się „pobudzać”: Samookaleczanie się może pogłębić objawy depresji, a depresja może zwiększać ryzyko samookaleczania się.
- Samookaleczanie się i depresja często są objawami innych problemów: Samookaleczanie się i depresja mogą być objawami innych problemów, takich jak zaburzenia lękowe, zaburzenia odżywiania lub traumy emocjonalne. Ważne jest, aby badać przyczyny tych objawów, aby pomóc nastolatkom w radzeniu sobie z ich problemami.
W przypadku podejrzenia, że nastolatek może cierpieć na depresję lub samookaleczanie się, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc do specjalisty, takiego jak psycholog, psychiatra lub terapeuta. Leczenie i terapia mogą pomóc nastolatkom w radzeniu sobie z ich problemami emocjonalnymi i zmniejszeniu ryzyka samookaleczania się.
Karolina K. (zweryfikowany) –
Oliwia (zweryfikowany) –
Dorota K. (zweryfikowany) –
Polecam
Agnieszka (zweryfikowany) –
Iza Sieg (zweryfikowany) –
Książka mocna, otwierająca oczy na wiele aspektów. POLECAM i to BARDZO 🙂
Anna (zweryfikowany) –
Anonimowo (zweryfikowany) –
Danuta Skomerska-Suszek (zweryfikowany) –
Bardzo dobra książka
Marta (zweryfikowany) –
Bardzo dobra książka pozwalająca poznać problem, zrozumieć go. Wiele cennych porad. Polecam
Marta (zweryfikowany) –
Treści książki jeszcze nie mogę, ale podoba mi się duża czcionka. Proces zamówienia i dostawy też ok.
Anna (zweryfikowany) –
ŚWIETNE KOMPEDIUM DO PRZEKAZANIA RODZICOM
Izabela K. (zweryfikowany) –
Dobra pozycja (jedna z kilku ukazanych mniej więcej w tym samym czasie poruszająca temat samookaleczenia i depresji u dzieci i nastolatków). Plusem jest to, że książkę można kupić w pdf bez kosztów dostawy. W pdf jest dostarczona bez ładnej oprawki. Jeśli chodzi o treści merytoryczne nie mam zastrzeżeń.
Alicją Sobczyńska (zweryfikowany) –
Katarzyna K. (zweryfikowany) –
Dla mnie w tej książce pomocne było to, że zawiera konkretne rady odnośnie zachowań wspierających, które możemy wykorzystać w tej trudnej codzienności .
Monika Nowak (zweryfikowany) –
Jolanta (zweryfikowany) –
Polecam
Magdalena Dzwonkowska (zweryfikowany) –
Lucyna Bednarska (zweryfikowany) –
Wspaniałą pomocna książka
Anonimowo (zweryfikowany) –
Dobra książka pomogła mi bardziej zrozumieć i co robić dla syna. Jak pomóc.
Anonimowo (zweryfikowany) –
iza marczuk (zweryfikowany) –
Dominika L. (zweryfikowany) –
Świetna pozycja. Zawiera podstawowe i ważne informacje oraz strategie radzenia sobie. Bardzo wartościowy materiał.
Anonimowo (zweryfikowany) –
Super jest polecam każdemu
Katarzyna (zweryfikowany) –
Kupiłam książkę z powodów osobistych żeby zrozumieć moją córkę Skala rozmiar problemu jest ogromny Książka napisana w przystępny sposób ,jestem w połowie czytania .Odebrałam z poczty i chwilę mi zajęło by zacząć czytać ..może ze strachu ? Z tylu kwestii nie zdawałam sobie sprawy Pomimo że od roku chodzimy na psychoterapię .Polecam dla wszystkich Po przeczytaniu książke oddam pani wychowawczyni i dyrektorowi szkoły Oby przeczytali …
Anonimowo (zweryfikowany) –
wysyłka ekspresowa, wydanie super, a treść? dopiero zaczynam:)
Anonimowo (zweryfikowany) –
Oliwia (zweryfikowany) –
Anonimowo (zweryfikowany) –
Polecam, dużo wiedzy….dlaczego i jak sobie z tym problemem radzić jako rodzic.Bardzo pomocna, wdrażam w życie.