Zaburzenia afektywne u nastolatków zdarzają się coraz częściej. Winny jest nie tylko sam okres rozwojowy adolescencji, który sprzyja huśtawkom emocjonalnym i głębszemu przeżywaniu wszystkich problemów, ale również globalna kondycja rodziny, która nie stanowi już takiego oparcia jak dawniej. Nastolatek który doświadcza stanów depresyjnych, częściej też zaczyna unikać kontaktów z rodzicami i rozmów na ten temat. Nierzadko, rodzice nawet widząc, że coś dzieje się z ich dzieckiem niedobrego i chcąc mu pomóc, nie są w stanie dotrzeć do dziecka na tyle, by przyjęło ono pomoc. Co zatem zrobić, jeśli dziecko ma depresję, Ty wypróbowałaś już wszystkich pomysłów na pomoc w depresji, a dziecko nie chce o tym rozmawiać?
Zaproponuj dziecku wizytę indywidualną u psychoterapeuty
Obiecaj, że nie będziesz kontaktować się z terapeutą i nie będziesz dopytywać o efekty terapii. Nastolatek jest bardzo wrażliwy na punkcie swojej niezależności i prywatności i takie zapewnienie może go uspokoić i pozwolić mu na uczestnictwo w leczeniu.
Porozmawiaj z innym dorosłym, którego Twoje dziecko szanuje
Znajomi w naszym wieku, którzy bywają u nas w domu, są często przez dzieci lubiani. Zastanów się, czy istnieje jakaś inna dorosła osoba, z którą Twoje dziecko się dogaduje. Jeśli tak, to poproś ją o kontakt z dzieckiem. Choć to, że Twoje dziecko nie chce rozmawiać z Tobą, ale porozmawia z ciotką może być dla Ciebie przykre, w tej sytuacji ważne jest zdrowie dziecka.
Porozmawiaj z koleżanką / kolegą dziecka
W ostateczności, możesz poprosić o pomoc przyjaciela Twojego dziecka. Z rówieśnikami, nastolatki liczą się niekiedy znacznie bardziej niż z rodzicami. Jeśli przedstawisz szczerze to, że martwisz się o dziecko i poprosisz o pomoc w tej kwestii, nastolatka poczuje się obdarzona zaufaniem i odpowiedzialnością.
