Depresja u dzieci w wieku wczesnoszkolnym i szkolnym zdarza się coraz częściej. Niestety, bardzo często rodzice ignorują symptomy depresji uważając, że 10 latek nie może na depresję chorować. Tymczasem prawda jest zgoła inna. I dziecko i nastolatek może chorować na depresję i jeśli ma właściwe depresji objawy, to niestety trzeba stawić czoła smutnym faktom – „moje dziecko ma depresję”.
Depresja dziecka, to dla rodziców ogromne obciążenie psychiczne. Powinni pomóc dziecku i wspierać go, tymczasem dwie najczęstsze reakcje to:
- zaprzeczanie problemowi (jaka depresja? To żadna depresja tylko fanaberia)
- bagatelizowanie go (przejdzie z wiekiem)
Obie te reakcje wynikają z lęku rodziców. Lęku przez przyznaniem się do własnej porażki wychowawczej. Rodzice, którzy o depresji mało wiedzą, upatrują bowiem przyczyn depresji dziecka w sobie („byłam złą matką”) i choć w przypadku depresji reaktywnej nieco w tym prawdy jest, to w przypadku depresji endogennej winy rodzica w depresji dziecka nie ma.
Jak rodzic może pomóc dziecku w depresji?
1. Uwierzyć dziecku
Przede wszystkim musi zaufać diagnozę i uwierzyć w chorobę. Dopuścić do świadomości fakt iż dziecko jest chore i potrzebna mu pomoc. Nie bagatelizować, nie czekać aż depresja przejdzie, nie obwiniać dziecka że samo jest sobie winne. Nie jest.
2. Wierzyć w leczenie
Depresja jest chorobą, którą można leczyć i która jest uleczalna. Jeśli Twoje dziecko nie wierzy w to, że jego choroba może minąć, jest przytłoczone poczuciem beznadziei i bezradności, twoim zadaniem jest przekonywać je że warto podjąć się leczenia i wytrwać w nim. Twoją rolą jest dawać mu wsparcie.
3. Otworzyć się na problemy dziecka
Wiele dzieci i nastolatków nie chce rozmawiać z rodzicami na temat swoich problemów i depresji. Nie chcą martwić rodziców bądź nie czują się rozumiane i akceptowane na tyle, by o swoich problemach mówić. Twoją rolą jest odbudowanie zaufania dziecka. Z drugiej strony, musisz też zaakceptować to, że dziecko nie chce ci się w pełni zwierzać. Jeśli nad kontakt z Tobą nastolatek przedkłada koleżankę, pozwól mu na to, bez czucia się odtrąconym. Ważne, że z kimkolwiek rozmawia.
4. Być otwartym na opowiadanie o chorobie
Jedną ze skuteczniejszych metod leczenia depresji u dzieci i nastolatków jest wyłapywanie momentów w których zaczynają czuć smutek, bezradność i niepokój. Nastolatek oswajając te uczucia (przez mówienie o nich) i znajdywanie rozwiązania zaczyna coraz słabiej odczuwać symptomy depresji. Musi jednak mieć z kim rozmawiać o tym w momencie kiedy uczucie się pojawia – bądź w pogotowiu i gotowości do rozmowy. („nie mam czasu” bądź „jestem zmęczony po pracy – idź z tym do matki” nie pomoże dziecku.
fot.:Mateusz Stachowski/SXC
