Jak rozmawiać z nastolatkiem? - Psychologia Dziecka

PictureYouth.com
PictureYouth.com

W życiu naszego dziecka przychodzi taki moment kiedy koledzy zaczynają być ważniejsi a dziecko niechętnie opowiada nam o swoich problemach czy kłopotach. Rodzice przeżywają wtedy fale złości, irytacji i smutku – często jednakże sami winni są temu, że nastolatek zamyka się na kontakt. Zbytnia krytyka, uporczywe i nachalne dopytywanie oraz nadmierna kontrola spowodują, że dziecko które jest w okresie budowania własnej tożsamości zrezygnuje z udziału rodziców w tym procesie.

Jak więc rozmawiać z nastolatkiem, aby nie dopuścić do tego by dziecko nie chciało z nami rozmawiać?

Zaakceptuj prywatność dziecka

Twoje dziecko jest w okresie wchodzenia w dorosłość. Kształtuje swoją tożsamość, sprawdza różne możliwości i opcje. Czasem przyjdzie do ciebie po poradę, czasem też będzie chciało zachować coś dla siebie – pozwól mu na to. Paradoksalnie im więcej przestrzeni do „nie-mówienia” mu zostawisz, tym chętniej będzie Ci mówić o swoich przeżyciach z własnej woli.

Nie karz dziecka za komunikację

Zachęcając dziecko do mówienia dbaj o to aby nie zostało ono przez to ukarane. W jaki sposób? Wyobraź sobie na przykład taką rozmowę:
Mama: Co robiłeś po szkole?
Syn: A poszliśmy z Krzyśkiem pograć w kosza
Mama: Pograć w kosza? A przecież narzekałeś wczoraj że masz tyle nauki i musisz przysiąść do egzaminów, a tu Krzysiek Cię wyciąga na kosza.

Widzisz? Dziecko zostało ukarane za to że podzieliło się z Tobą prawdziwą informacją o sobie. Na drugi raz, chłopiec skłamie że poszedł się uczyć albo przemilczy temat mówią „e, nic takiego”.

Co zamiast tego można powiedzieć? Wyrazić swoją troskę w nie karzący sposób. Na przykład:
„To dobrze że odpocząłeś po lekcjach. Myślisz że zdążysz się przygotować do egzaminu? Mówiłeś wczoraj że masz jeszcze nieco pracy”.

Bierz to co mówi dziecko na poważnie

Jeśli Twoje dziecko chce Ci się z czegoś zwierzyć, nie bagatelizuj jego problemu nawet jeśli Twoje doświadczenie życiowe podpowiada Ci że sprawa jest przejściowa i mało ważna. Wspieraj dziecko i pytaj czy możesz mu w czymś pomóc. Zdania typu „Takie jest życie”, „Wyrośniesz z tego”, „Zbytnio się przejmujesz” – zwłaszcza na początku rozmowy mogą urwać kontakt między Wami.

Jeśli nastolatek mówi Ci o czymś czego nie możesz zaakceptować postaraj się nagrodzić go za to że Ci o tym powiedział a dopiero potem rozmawiaj z nim na temat tego dlaczego nie możesz zaakceptować tej sytuacji. Mów o swoich uczuciach – nie odwołuj się do moralności czy prawa.

Dziel się z dzieckiem swoimi trudnościami

Jeśli chcesz by nastolatek dzielił się z Tobą swoimi trudnościami, podziel się z nim swoimi. Oczywiście w odpowiedniej skali. Możesz opowiedzieć dziecku o trudnym kliencie z którym musiałeś załatwiać interesy, lub o tym że coś Ci się nie udało. Twoje dziecko wyrosło już z czasów kiedy byłeś dla niego ideałem i bardziej wiarygodny będziesz dla niego jako rodzic któremu też coś czasem nie wychodzi.

Możesz zajrzeć również do naszego sklepiku:
https://psychologiadziecka.org/sklep

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zarządzaj plikami cookies