Dzieci odrzucone przez rówieśników i ich problemy z komunikacją - Psychologia Dziecka

samotne dzieckoW każdej klasie znajdzie się przynajmniej jedno takie dziecko. Dziecko prześladowane przez rówieśników, dziecko, które jest outsiderem i zostaje wyrzucone poza nawias grupy rówieśniczej. Takie odrzucenie w młodym wieku ma szerokie konsekwencje w późniejszym życiu dziecka jako nastolatka i osoby dorosłej. Jak to się jednak dzieje, że to właśnie to konkretne dziecko narażone jest na odrzucenie bardziej niż inne?

Z najnowszych badań przeprowadzonych przez Clarka McKown’a z Rush Neurobehavioral Center w Chicago wynika, że dzieci odrzucane przez swoich rówieśników mają poważne problemy z komunikacją objawiające się głównie trudnością w interpretacji niewerbalnych sygnałów emocjonalnych, wysyłanych przez rówieśników. W praktyce oznacza to, że dzieci te nie dostrzegają kiedy ich rozmówca jest zdenerwowany, zniecierpliwiony, nie umieją zinterpretować takiego sygnału jak nerwowe stukanie obcasem i nie potrafią dostrzec potrzeb emocjonalnych innych dzieci. Główne obszary w których dzieci te mają problemy, to:

  • odczytywanie sygnałów niewerbalnych
  • interpretacja ich społecznego znaczenia
  • znajdywanie sposobów na złagodzenie bądź rozwiązanie konfliktu

Kiedy dziecko ma problem z zaistnieniu interakcji społecznej, zaczyna powstawać coś w rodzaju błędnego koła. Dziecko jest odrzucane, bo nie rozumie sygnałów płynących od rówieśników, a skoro jest odrzucone, nie może ćwiczyć swoich społecznych umiejętności, co w efekcie powoduje, że nadal jest odrzucane.

Na szczęście wystarczy jeden bądź dwóch przyjaciół, aby dziecko mogło nabyć nowych nawyków i umiejętności rozpoznawania sygnałów z otoczenia. Pomóc mogą też rodzice.

Jak pomóc dziecku, które jest odrzucane przez kolegów?

Rodzice powinni rozmawiać z dziećmi na temat tego, co dzieje się w jego szkolnym (czy przedszkolnym życiu) i patrzeć na sytuację dziecka pod kątem tego, dlaczego inne dzieci mogą dokonywać odrzucenia. (Rodzice często zamiast pomóc próbują pocieszyć dziecko mówiąc mu, że „inne dzieci są głupie i się nie poznały na tym, jaki jest świetny” – taka metoda nie pomoże dziecku w zdobyciu kompetencji i popularności). Kiedy już zidentyfikują deficyty, należy z dzieckiem tak pracować, aby uczyło się rozumienia emocji innych dzieci. Przydatne są tu bajki terapeutyczne obrazujące stan emocjonalny dzieci w różnych sytuacjach, wykorzystać można też zabawę w odgrywanie ról. Wszelkie propozycje zachowań, które mogłyby pomóc dziecku w nawiązaniu relacji, rodzice powinni przedstawiać jako opcje, a nie konieczność. (Zamiast „musisz przeprosić Anię za to, że zabrałaś jej książkę” „możesz przeprosić Anię za to co zrobiłaś. Wtedy na pewno będzie jej milej i będzie bardziej zadowolona”.) Warto też pomyśleć nad wysłaniem dziecka na obóz lub kolonie (po tym kiedy już nabędzie nowe umiejętności), gdzie dziecko będzie mogło nawiązać nowe kontakty, nie obarczone odrzuceniem. Pamiętajmy przy tym, aby dziecko wysłać tam, gdzie nie będzie szans na to, by pojawiły się inne dziecko, które nasze dziecko znają i już je odrzuciły. Zakończony sukcesem społecznym wyjazd, pozwoli dziecku nabrać pewności siebie w swoim środowisku rówieśniczym.

Możesz zajrzeć również do naszego sklepiku:
https://psychologiadziecka.org/sklep

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *