10 Mitów na temat dzieci z ADHD - Psychologia Dziecka

dziecko-adhd

Na temat ADHD mówi się od kilku lat wiele. Coraz częściej też do poradni psychologicznych zgłaszają się rodzice z dziećmi prosząc o diagnozę deficytu uwagi. Czasem dziecko rzeczywiście jest chore – czasem jego impulsywność i zachowanie niezgodne z oczekiwaniami rodziców jest wynikiem wychowania i temperamentu dziecka nie zaś tego że cierpi na ADHD. Nadal jednak, mimo coraz większej ilości publikacji na ten temat społecznie funkcjonuje wiele mitów na temat tej choroby. 10 z nich postaramy się dziś obalić.

  1. ADHD nie jest żadną chorobą
    ADHD jest chorobą polegającą na zaburzeniu uwagi która została uwzględniona w DSM IV. Zaburzenie ma podłoże biologiczne i polega na nieodpowiednim balansie neurotransmiterów. Przyczyny nie są do końca znane ale można powiedzieć, że dziecko z ADHD ma zaburzony proces dojrzewania mózgu. Z tego też powodu, teza o tym i ż powodem ADHD są urazy mózgu jest kolejnym mitem.
  2. ilość dzieci chorych na ADHD wzrasta
    Diagnozuje się wprawdzie większą ilość dzieci z ADHD niż dawniej, ale to wcale nie znaczy że ilość chorych wzrasta- badania tego nie potwierdzają. Częściej jednak rodzice czy nauczyciele zaczynają podejrzewać deficyt uwagi i kierować dziecko do specjalisty. Dla wielu rodziców ADHD staje się też wymówką, którą próbują zasłonić się jeśli nie poświęcają uwagi dziecku. Diagnoza ADHD pozwoliłaby rodzicom których dzieci są po prostu zaniedbane wychowawczo na odbarczenie się od odpowiedzialności.
  3. Dzieci z ADHD są bardziej agresywne
    Dzieci z ADHD są bardziej impulsywne – ale nie ma to nic wspólnego z agresją. Wprawdzie agresja u dzieci z ADHD jest bardziej widoczna – nie hamują się one bowiem przed dorosłymi, ale ich poziom agresji pozostaje na takim samym poziomie jak u dzieci bez deficytu uwagi. Badania ma ten temat przeprowadzono w Anglii kilka lat temu, obserwując zachowanie dzieci w szkole za pomocą kamer – jedyna różnica między dziećmi zdrowymi a z ADHD polegała na tym że na zachowaniach agresywnych dzieci z ADHD były częściej przyłapywane.
  4. dziecko ma objawy ADHD tylko w szkole
    Nie można być trochę ADHD tak jak nie można być trochę w ciąży. Dziecko albo ma ADHD albo nie – jeśli w domu zachowuje się grzecznie i nie ma problemów z koncentracją, a rozrabia tylko w szkole, to prawdopodobnie nie jest to ADHD. Istnieje też możliwość taka, że matka w domu poświęca dziecku dużo uwagi i przez to ma on bardziej zorganizowaną przestrzeń i czas i jego objawy są słabsze niż w szkole.
  5. dziecko z ADHD można leczyć bez leków farmakologicznych
    Część dzieci z ADHD ma objawy pozwalające na leczenie choroby jedynie po przez działania terapeutyczne. Niektóre dzieci mają deficyty tak duże, że bez leków które wspomagają koncentrację nie są w stanie normalnie funkcjonować. Obecnie Concerta jest w Polsce refundowana, nie ma więc już przeszkód by dzieciom wymagającym farmakoterapii pomagać.
  6. podanie dziecku z ADHD leków naprawia sytuację
    Zaledwie część dzieci z ADHD wymaga leczenia farmakologicznego – wszystkie jednak wymagają pomocy terapeutycznej. Leki ani nie wyleczą dziecka ani nie są wystarczające
  7. ADHD jest wynikiem braku wychowania
    Dzieci chore na ADHD które mają w swoim domu wystarczająco dużo opieki i troski lepiej radzą sobie chorobą. Ich matki organizują im czas i dbają o ich rozkład zajęć. ADHD pojawia się jednak niezależnie od tego czy dziecko było wychowywane z należytą troską i uwagą czy też było pozostawione same sobie
  8. z ADHD się wyrasta
    ADHD nadal jest chorobą nie znaną dokładnie – u niektórych dzieci z czasem objawy słabną i ustępują. U innych się nasilają. ADHD może być chorobą z którą borykać trzeba się całe życie. Z dzieci chorych na ADHD często wyrastają pracoholicy.
  9. ADHD jest dobrą wymówką
    dzieci które w związku z posiadaniem deficytu uwagi są leczone terapeutycznie uczy się, że ADHD jest wyzwaniem do pokonania, nie wymówką która ma usprawiedliwiać ich zachowanie. Osoby chore na ADHD wolałyby prowadzić normalne życie i nie mieć problemów z koncentracją i zachowaniem. ADHD tak nie pomaga w życiu i wymówką jako taką być nie może. Mówienie o ADHD jako o wymówce, to jak mówienie o tym że amputacja nóc jest dobrym sposobem na to, by nie musieć wydawać pieniędzy na obuwie.
  10. leki na ADHD uzależniają
    metylofenidat jest stosowany w terapii od 50 lat – mimo iż jest lekiem o działaniu stymulującym OUN u dzieci z deficytami uwagi prowadzi do zwiększenia koncentracji i ma działanie uspokajające. Metylofenidat w zbyt dużych dawkach może działać odurzająco – w leczeniu ADHD stosuje sę jednak takie dawki, które nie powodują u dzieci uzależnienia. Niemniej jednak jest to lek terapeutyczny, który nie leczy ADHD tylko hamuje jego objawy – w związku z tym przerwanie kuracji powoduje powrót do stanu pierwotnego.

Możesz zajrzeć również do naszego sklepiku:
https://psychologiadziecka.org/sklep

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *